yeni defterler boş kaldıkça sinirim bozulur benim..ya kitap listesi tutarım ya film..ya eskiz defterim olur veya içine hipopotamlar , zürafalar çizerim..yeni defterdeki o koku , sayfadaki doku mest eder beni..yaşanmışlık yok.. yaşanmışlık iyidir güzeldir ama bazen boş olmalı sayfa..
başına ne gelecegini bilemez..telefonla konuşurken kareleri karalancak belki..yada sevgilinin eli koyulup üstüden geçilcek.. platonik sevilen çocuğun adı her satıra yazılacak..bir bebeklik fotoğrafının karakalem resmi çizilecek..bilinmezlik, olasılık...biz de birer bos sayfayız sanırım..biraz karalanmış hafif buruşmuş..ya da bi köşesinde iki üç sevgili adı yazılmış,minik bi 'mutlu an eskizi' var eskilerden...büyük kısmımızsa boş..kimler gelip geçecek kim bilir kimi delip geçecek hep izi kalacak , kimi yakıp geçecek orası hiç iyileşmeyip, hep acıyacak.büzüşüp küçülecek..
ben yanmamalıyım bence..durdurmasını bilmiyorum çünkü..kahverengimsi grimsi bir kül kalır beyazlığımdan...küçüldügümla grilestiğimle kalmam ; bir 'hüüff'le yitip giderim beyazlar diyarından..yapmayın etmeyin lan yakmayın beni
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder