aklıma günde zibilyon tane şey geliyor buraya yazabileceğim. ama unutuyorum sonra. belki değişik olur cidden belki hoşuna gider okuyanın. burayı o dengesiz ruh halimden ve acı çekişimi yansıtışımdan kurtarır. ama unutuyorum yok. hafızam zayıflıyor gittikçe kıçım büyürken.
Dünyada gözyaşı dökülemeyecek üzüntüler vardır işte.. bunu kimseye anlatamayacağınız gibi, anlatsanız bile hiç kimsenin anlamayacağı türden şeylerdir. O üzüntü şekli hiç değişmeden, rüzgarsız bir gecede yağan kar gibi sessizce yüreğinizde birikir durur..
4 Haziran 2012 Pazartesi
bazı insanlar seni çok iyi anlıyor.. hem de çok iyi.. ama hep uzaktalar..
ben o'nu lağım kapağı ya da tamamlanmamış ya da hafif ayrık beton bir kapak gördüğümde de hatırlıyorum.. beni kenara çekmişti aniden sanki düşüp kaybolucam en derinde.kızmıştı bi de. sonra yolda hep soluma geçti. sağına aldı beni. arabalardan koruyor aklınca. şimdi ben kapaklara basıyorum, yol kenarından yürüyorum. keşke bi' şeyler değişse hayatımda
en sevdiği beatles şarkısı, while my guitar dı. hep kısa olduğunu söylerdi. boyu 1,87 olmasına rağmen. hiç geleceğe yönelik olmadı. öldüğümü düşünse daha iyi bence. herkes döner diyor. ama dönmeyecek. bir yığın gereksiz ayrıntı, minik minik anılar uçuşuyor. sürekli. durmadan. rahatsız edip, gözlerimi dolduruyorlar. kare kare geçiyor. elini ilk tutuşum. lönk diye güvenişim. bi şeyler hissedişim. 'biz' oluşumuz. taa en başta nasıl saçma sapan eğlenerek geziyorsak şimdi de saçma sapan uzaklaşıyoruz. piyano. öyle çok istedim ki bana da çalsın. ama çalmadı. bırakmış. anlattı o bana.. hepsini. her kelimesi aklımda. iyice şizoyum. kazağını giyip üzerime eve de 10 tane kedi alıcam. en sonunda o olucak.
hayatım yine bok lan. yine gitti yine terkedildim. mal gibi kalakaldım. ne güzel başlamıştı her şey. çok mucizevi gelmişti bana mailimi verdikten bi gün sonra sitenin kapanmış olması hemen elini tutmuştum çünkü güvenmiştim değişik bi şey vardı onda.. hala çözemediğim.sonra noldu bilmiyorum yaptığım milyon tane hata..üstelemelerim,ısrarlarım. siktiri çekti işte. yine oturup üzülüyorum. onu gördüm cumartesi. buluştuk. ağladım ama öyle çok özlemiştim ki üzüntümü bastırıyordu. anlamadı. neler hissettiğimi. hep söylediklerimin doğru olduğunu düşünmedim aslında. ben sadece aşık olduğum için mantığımı kullanamadım. kar yağıyordu,yürüyorduk koştura koştura. kar çok güzel yağıyo her taraf çok hoş dedim dudaklarımdan öpüp sen daha güzelsin dedi bana. belki bana söylediği en güzel şeydi. belki bana söylenen en güzel şey. arayıp duruyorum hala. ne bekliyorum bilmiyorum aa madem aradın sana geri döneyim ben de' demeyecek elbet. ama en azından sesini duyuyorum. uzak,soğuk, beni istemeyen sesini. ne olursa olsun onu çok seviyorum. bunu nasıl aşıcam ben hiç bilmiyorum. arabası vardı.oyuncak.kırmadım ama kırdın diye kızmıştı.aldığım yenisini de bana verdi.düşündüğünden mi bilmiyorum beğenmedi işte. şimdi şizofren kadınlar gibi siyah bir kazak,bir mariachi kapağı,konserden kalan boş bir sakız kutusu,ilk haftamızda yiyecek bi şeylerle beraber aldığı sakızlardan düşüp poşetin dibinde kalan bir falım,son buluştuğumuzda içinde susam olması gereken ama uçup gidince tek başına kalan bir peçete ve ehliyet harcıyla ilgili şeyler yazan bir kağıt kaldı.bi de taaa yılbaşında verdiği cd ler. el yazısı var üzerinde.baktıkça canım yanıyor. şarkıları dinledikçe.. bana demişti ki çok erken olduğunu anlıyorum ama bildiğim tek bi şey var o da her sabah senin mesajını görmek istediğim.. oysa bucak bucak kaçıyor şimdi. çok canım yanıyor. canımın içisin demişti. yaşadığımız aşk' sanmıştım. çok üzgünüm.
severken kaybetmek ne kadar korkunç bi'şey. ben kaybetmem seni sanmıştım. yanılmışım. her şey inanılmaz korkunç. ağlayıp kendimi parçalayamıyorum bile. parçalasam ne olur? dokunur mu sana? üzülür müsün içten içe der misin; keşke.. diye. bilmiyorum. bilemiyorum. tek yaptığım şey umutlanmak, tek yaptığım şey sessiz sakin kalıp yanıma gelmeni beklemek. gelir misin? tekrar tutar mısın ki ellerimden. çok korkuyorum.seni kaybetmekten..belki de kaybettim. inanmak istemiyorum beni bırakıp gittiğine. her şey öyle güzeldi ki aslında. söylensem de öyleydi. gitme.. beni bırakma.. http://fizy.com/#s/13814j
hayatım değişti lan.öyle böyle değil.. hoop dipteydim. intihar dedim. hastayım dedim. kötüyüm dedim. kimse sevmiyor, kimseyi sevemiyorum dedim. birden yükseldim. tek günde.. tek ama tek günde.. bir anda keşfettim.. bir anda gördüm. ve sanırım bir anda sevdim. bilmiyorum ne oldu. bilmiyorum ne olacak.
bilmesem de şunu istiyorum.. hiç bitmesin. bir sürü şey deneyimledim. hem de şuncacık zamanda. cidden her şey güzel. sevdiğimi biliyorum. sevdiğini hissediyorum.. bilmem ki. güzel.. içim ışıl ışıl kıpır kıpır. renklendi böööyle her taraf. ehehehe.. bi daha diyim mi ? cidden bak..
Bi gün tanrının canı çok sıkılmış ve küçük mutlu bulutla uğraşmış. Çok alıngan olan bulut önce kırılmış sonra gözleri dolmuş..yavaşça göz yaşları çiselemeye başlamış..öyle yani.. o kadarmış.
Önce acemice dilinin üzerinde çevirdi...tadına baktı yavaşça..ilk başta garipsedi...yabancıydı...sonra hoşuna gitti, değişikti...yabancıdan, değişikliğe uzandı..ilk başta hiç tatmadığı bi'şey olduğunu düşündü..buruk gibiydi sanki tadı..ona daha önce karışan ve onu bozan şeylerden dolayı..sonra burukluktan tatlı ve inatçılığın verdiği ekşi tada ulaştı..yavaşça acımtırak oldu ve tekrardan ekşi..onu bağlayan bi'şeyler vardı dilinin üzerinde..biraz daha döndürdü dilinin üzerinde..düşündü..kelimenin tadını iyice aldığından emin oldu ve sonra haykırdı ; Ayça!
Müzikle benim kadar havaya giren bi'başkası daha var mıdır acaba? Sokakta yürürken şarkının hızıyla zaten fazlasıya hızlı olan yürüyüşümün hızı artıyor ne bileyim kendini klipte hissetmeler falan. Karşında birisi konuşurken müzik çalmasa bile o duruma uygun bir melodinin tıngırdaması.. Gerekse bir soundtrack.. yavaştan giren bir tıntın..sonra konuşan kişinin sesinin kaybolması..öyle yani müzik ruhun gıdasıdır diyorlar da beni şizofren yapmaya başladı sanırım..
Nakarat girene kadar yaptığım işi bitirmeye çalışıyorum ( su içmek olabilir,saçlarımı toplamak olabilir, merdiven çıkmak olabilir) sonra koridorda yürürken kulaklık yokken bile elimi kolumu sağa sola vurarak ritm tutuyorum sonra o hangi şarkıya benzediyse gün boyu onu söylüyorum falan. Yalnız açık açık buraya dökünce korkmaya başladım..dım..dım..dımdımdırıdım..
Amy Winehouse..uyurken kulaklarımda çınlayan ses sensin sanırım..hem yavaş,hem uyutan hem huzur veren bir ses…
kimi ‘bu kadar uyuşturucu kullanıp,içki içerse ölmesi beklenen şeydi’ dedi..kimi ‘şöhreti kaldıramadı ondan uyuşturucuya başladı sonu bu’ dedi..kimisi ‘27ler kulübüne katıldı’ dedi..kimi ‘illuminati’ dedi..
Şimdi önüne gelen sıkacak,magazin bundan faydalanacak..yazık oldu hakikaten..yazılacak şarkılar,yapılacak albümler verilecek konserler vardı..Süresiz bir şekilde müzik hayatına ara verdi dense de geri dönecekti..
Keşke ‘They tried to make me go to rehab..I said no, no, no.’ olmasaydı..keşke tedavi olsaydı da aramızdan ayrılmasaydı..şimdi bu kadar genç olan ve hala kulaklarımın pasını silen bi insan nasıl ölmüş oluyor..şimdi herkes oturup Amy’nin şarkılarını dinleyecek..kör ölür badem gözlü olur hesabı..Ben açıkçası ünlü olan kimsenin ölümüne bu kadar üzülmedim..
Artık çok geç..Amy gerçekten ; ‘i'll go back to black’
Kaybetmek ne korkunç şey… Ve bir insanın hayatında kaybedecek ne çok şeyi var..
Bi insan aklını kaybedebilir…Vicdanını..öyle çok sever ki mantığını kaybeder..öyle gözü döner ki namusunu..insanlar ona öyle bir davranır ki..sevgisini kaybeder..içindeki mutluluğu..yakınını kaybeder..hiç bi’şey yapamaz..karşı koyamaz..sadece üzülür..sevgiliyi kaybedebilir bi insan…yaptığı hatalarla ya da davranışlarıyla..sevgiyi kaybetmek , sevgiliyi kaybetmeye de neden olur..en çok değer verdiğin şeyse bile sevgini yitirdiğinde kaybettiğine üzülmezsin; ne sevgini.. ne sevgilini..samimiyeti kaybedebilirsin..yakın olamazsın artık..eskisi gibi gülemezsin..eskisi gibi istediğin şekilde konuşamaz,rahat olamazsın..insan içindeki küçük şeylerle mutlu olma yetisini kaybedebilir..o zaman hayat tamamen kararır…
Biriktirme gibi bi manyaklığım var benim amk her yerden, her anıdan bi tanık topluyorum resmen.Yakında eve sığamamaktan korkuyorum..
Bu ;
bizim ilk sinema biletimiz... Bu onun içtiği suyun şişesi, bu bana beraberken aldığı elbisenin fişi, bu yemek yemeye gittiğimizde gelen hesap,bu o yazıyı yazarken kullandığı kalem..her şeyi manyak gibi topluyorum.
Amk bi benim mi kulaklıklarım manyak yoksa herkesin mi öyle. Kulaklığı masanın üstüne koyuyorum mesela 10 15 dk.sonra elimin altında diye itiyorum , gece müzik mi dinleyeceğim bi alıyorum anasının şeyi gibi düğüm olmuş. Hadi, işin yoksa çöz onu. Zaten 6789 tane kulaklık bozmuş insanım ben korkuyorum bi de 'hah bu düğümde bozuldu kesin' diyip duruyorum kendi kendime , 'kesin çalışmayacak bu sefer'.. Çantaya koyarım daha otobüse binerim düğüm olur. Kesin bana bozulmaya meyilli bokum kulaklıkları veriyolar. Lan ne biçim iş anlamıyorum bi de mesela kulaklığımı otobüste falan birisiyle paylaşınca da bozuluyor. Yeni bi kulaklığım var ve korkuyorum resmen.
aklıma günde zibilyon tane şey geliyor buraya yazabileceğim.
hep kısa olduğunu söylerdi. boyu 1,87 olmasına rağmen.
hayatım değişti lan.öyle böyle değil..
Müzikle benim kadar havaya giren bi'başkası daha var mıdır acaba? Sokakta yürürken şarkının hızıyla zaten fazlasıya hızlı olan yürüyüşümün hızı artıyor ne bileyim kendini klipte hissetmeler falan. Karşında birisi konuşurken müzik çalmasa bile o duruma uygun bir melodinin tıngırdaması.. Gerekse bir soundtrack.. yavaştan giren bir tıntın..sonra konuşan kişinin sesinin kaybolması..öyle yani müzik ruhun gıdasıdır diyorlar da beni şizofren yapmaya başladı sanırım..
kimi ‘bu kadar uyuşturucu kullanıp,içki içerse ölmesi beklenen şeydi’ dedi..kimi ‘şöhreti kaldıramadı ondan uyuşturucuya başladı sonu bu’ dedi..kimisi ‘27ler kulübüne katıldı’ dedi..kimi ‘illuminati’ dedi..
Amk bi benim mi kulaklıklarım manyak yoksa herkesin mi öyle. Kulaklığı masanın üstüne koyuyorum mesela 10 15 dk.sonra elimin altında diye itiyorum , gece müzik mi dinleyeceğim bi alıyorum anasının şeyi gibi düğüm olmuş. Hadi, işin yoksa çöz onu. Zaten 6789 tane kulaklık bozmuş insanım ben korkuyorum bi de 'hah bu düğümde bozuldu kesin' diyip duruyorum kendi kendime , 'kesin çalışmayacak bu sefer'.. Çantaya koyarım daha otobüse binerim düğüm olur. Kesin bana bozulmaya meyilli bokum kulaklıkları veriyolar. Lan ne biçim iş anlamıyorum bi de mesela kulaklığımı otobüste falan birisiyle paylaşınca da bozuluyor. Yeni bi kulaklığım var ve korkuyorum resmen.
