şey ya..şey lan.amnskym unuttum.

aklıma günde zibilyon tane şey geliyor buraya yazabileceğim.
ama unutuyorum sonra.
belki değişik olur cidden belki hoşuna gider okuyanın.
burayı o dengesiz ruh halimden ve acı çekişimi yansıtışımdan kurtarır.
ama unutuyorum yok.
hafızam zayıflıyor gittikçe kıçım büyürken.

haruki murakami demiş;

Dünyada gözyaşı dökülemeyecek üzüntüler vardır işte.. bunu kimseye anlatamayacağınız gibi, anlatsanız bile hiç kimsenin anlamayacağı türden şeylerdir. O üzüntü şekli hiç değişmeden, rüzgarsız bir gecede yağan kar gibi sessizce yüreğinizde birikir durur..

bazı insanlar seni çok iyi anlıyor..
hem de çok iyi..
ama hep uzaktalar..

şimdi değişiklik zamanı

ben o'nu lağım kapağı ya da tamamlanmamış ya da hafif ayrık beton bir kapak gördüğümde de hatırlıyorum..
beni kenara çekmişti aniden sanki düşüp kaybolucam en derinde.kızmıştı bi de.
sonra yolda hep soluma geçti.
sağına aldı beni.
arabalardan koruyor aklınca.
şimdi ben kapaklara basıyorum, yol kenarından yürüyorum.
keşke bi' şeyler değişse hayatımda