Müzikle benim kadar havaya giren bi'başkası daha var mıdır acaba? Sokakta yürürken şarkının hızıyla zaten fazlasıya hızlı olan yürüyüşümün hızı artıyor ne bileyim kendini klipte hissetmeler falan. Karşında birisi konuşurken müzik çalmasa bile o duruma uygun bir melodinin tıngırdaması.. Gerekse bir soundtrack.. yavaştan giren bir tıntın..sonra konuşan kişinin sesinin kaybolması..öyle yani müzik ruhun gıdasıdır diyorlar da beni şizofren yapmaya başladı sanırım..Nakarat girene kadar yaptığım işi bitirmeye çalışıyorum ( su içmek olabilir,saçlarımı toplamak olabilir, merdiven çıkmak olabilir) sonra koridorda yürürken kulaklık yokken bile elimi kolumu sağa sola vurarak ritm tutuyorum sonra o hangi şarkıya benzediyse gün boyu onu söylüyorum falan. Yalnız açık açık buraya dökünce korkmaya başladım..dım..dım..dımdımdırıdım..
